De Taartenfee is al van jongs af aan gefascineerd door dessert en gebak. Nu organiseert ze sinds jaren drukbezette workshops taartdecoratie. In De magie van taart reikt ze schitterende ideeën aan om al je gebak te versieren, van superdeluxe bruidstaart en schattige prinsessenkoekjes tot griezelige halloweencupcakes en stoere cowboyverjaardagstaart!
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
In dit basisboek geeft 'taartenfee Catherine' een aantal recepten voor creatief versierde koekjes, cakes en taarten. Het boek opent met een opsomming van het nodige bak- en decoratiemateriaal, zoals voedingskleurstoffen in gel- en poedervorm. Er zijn drie klassieke recepten voor het bakken van koekjes, cakes en biscuit. Vervolgens komen de recepten van vullingen aan bod, zoals bavarois, luchtige boterroom en citroencreme. Er is onder meer eiwitglazuur om koekjes te decoreren en er zijn tips voor het uitrollen van marsepein en het gebruik van suikerpasta voor het versieren. Heel wat handelingen zijn te zien op kleine foto's. Het boek is ingedeeld in veertien thema's met telkens een aantal recepten voor feestelijkheden, maar er zijn ook koekjes, cupcakes en taarten die als thema shoppen, cowgirls, sprookjes, dromen enz. hebben. De creaties zijn aantrekkelijk en in kleur in beeld gebracht. Technieken worden verduidelijkt om tot het gewenste resultaat te komen. Tijdrovende recepten, geschikt voor mensen met enige bakervaring en handigheid. Zeer kleine druk.
(NBD|Biblion recensie, Redactie Vlabin-VBC)
In De magie van taart staat het versieren van taart centraal. Of de versieringen worden aangebracht door het uitrollen van fondant of marsepein; dat speelt allemaal niet zo’n dusdanige rol. De taartenfee tovert enkele taarten, en de kinderen staren met ontzag naar haar creaties. En omdat niet alle kinderen helden zijn in de keuken, moet er al eens een helpende hand van vader of moeder toegestoken worden. De workshops taartdecoratie van de taartenfee worden dan ook voornamelijk door hen gevolgd.
Dat er geen cakes of taarten voor ‘volwassenen’ bijzitten – die met een vleugje humor – beschouw ik als een gebrek. De kleine mens staat centraal; de zelfgebakken koekjes die hij meekrijgt naar school, de taarten die op zijn verjaardag het gezichtsveld belemmeren en thematische opstoten als halloweencupcakes. Begrijp me niet verkeerd: ik gun hem ook die aandacht – ik blijf er gewoon van overtuigd dat de beste films, songteksten en boeken meerdere generaties aanspreken.
Voor de fee de versiering voor haar rekening neemt, keert ze eerst even terug naar de basis: de taart zelf. Daar zien we dat het recept voor biscuit niet helemaal klopt. Waarom de goede fee bakpoeder gebruikt, weet ik niet. Bovendien worden de eiwitten en -dooiers apart opgeslaan, terwijl je de eieren mét suiker ‘warm-koud’ dient te kloppen. Dat ze het nodig acht om onderaan p. 17 toe te geven dat je evengoed bakmixen kunt gebruiken in plaats van zelf biscuit te maken, is absurd. Hiermee verliest ze toch wat van de stijlpunten. Die wint ze terug met de boude uitspraak ‘boter is gezonder dan margarine’. Van dat goede kan er immers nooit te veel zijn. Toch bevat haar crème au beurre te weinig boter. Bovendien heb ik een voorkeur voor de beurre-variant met hele eieren. In haar recept van cakebeslag wordt daarenboven de boter niét eerst met suiker doorgeklopt, waardoor het beslag moeilijk te mengen is.
Dat Heikki Verdurme foodmomenten weet vast te leggen, is geen geheim. Ook hier weer laat hij geen enkel sfeerbeeld voorbijgaan om de intens gelukkige gezichten van de zoete kinderen te framen. Momenten waarop ze de taart in de smiezen krijgen, of waarop er een stukje taart in hun mond belandt. Toverachtig mooi vind ik dat.
Ondanks de fotografie blijft mijn algemene indruk wel dezelfde; een ananastaart houdt geen verleiding voor me in. Hoewel ze mooi versierd is, wil ik de taart liever niet opeten. Zelfs geen klein stukje ervan.
De taartenfee besteedt meer aandacht aan het uitzicht van een taart dan aan de smaak ervan. Terwijl een taart – het is een beetje zoals bij een man – pas echt mooi kan zijn als ie onder dat eerste, opgekalefaterde laagje lekker afsmaakt en tot het einde blijft boeien.
Of De magie van taart kinderen werkelijk in het creatieproces betrekt, is maar al te zeer de vraag. Door het minimum aan basistechnieken, en de stapsgewijze en afgemeten beschrijving van de decoratiebereiding en –bevestiging, krijg je als ouder geen nieuwe ideeën in de keuken. Voorkomen dat je kinderen je bewerken met een beiteltje is al lastig genoeg. De magie van taart draait meer om de verpakking dan om de inhoud. En het kleinste kind weet dat verpakking nooit erg lang meegaat.
[Femke Vandevelde]
Titel: De magie van taart
Auteur: De taartenfee
Fotografie: Heikki Verdurme
Uitgeverij: Lannoo
Jaar: 2010
Collatie: 144 p. – ill.
ISBN: 978-90-209-9285-4
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: I
http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/de-magie-van-taart/1001004010213928/index.html#product_description
Geen opmerkingen :
Een reactie posten