vrijdag 22 november 2013

Positief zijn is besmettelijk (Overig)

 *****
Hoe ga je om met een negatieve baas of collega? Kun je iemand beïnvloeden door zelf positief te blijven? Is negatief of positief gedrag besmettelijk? Kunnen we andere mensen echt veranderen? En als laatste: Waar komt negativiteit vandaan? Lees mee over een experiment van Esther en haar negatieve baas.

Ingezonden reactie.
Alle artikelen op deze site schrijf ik uit eigen ervaring, als coach en als mens. Maar soms komt er een verhaal voorbij, waarvan ik denk: “Dit is te mooi om er niets mee te doen.” Ook al geeft dit artikel niet per se mijn persoonlijke mening of ervaring weer. Onderstaande tekst is oorspronkelijk ingezonden als reactie. Esther schrijft over haar ervaring met een negatieve baas:

Het verhaal van Esther.
Ik heb ooit een baas gehad die zeer negatief was. Dit had ik al door bij het eerste contact met hem tijdens mijn sollicitatie, en ik heb toen heel bewust nagedacht of ik de baan zou aannemen. Wilde ik in een omgeving te werken met zeer veel negativiteit, of de makkelijkste weg te kiezen en de baan niet aannemen?

Ik heb toen de baan wel aangenomen, omdat ik eigenlijk eindelijk eens een keer wilde leren hoe ik ‘overeind’ kon blijven staan, met zoveel negativiteit om mij heen. Ik heb die baan aangenomen als een ‘experiment’ naar mezelf toe en ik moet zeggen dat het zelfs nog beter voor mij heeft uitgepakt dan ik ooit zou kunnen denken. Hoe ik dat gedaan heb?

Anders kijken.
Nou, in het begin liep het nog niet echt van harte. Ik merkte inderdaad dat ik zelf geïnfecteerd raakte met negativiteit en ik zocht naar manieren om hiermee om te gaan. En ineens had ik het! Ik bedacht me dat ik het helemaal anders moest gaan zien. Voorheen hadden negatieve mensen altijd een invloed op mij die ervoor zorgde dat ongewenste emoties naar boven kwamen, zoals boosheid en verdriet en zelfmedelijden. Ik vond mezelf altijd heel erg zielig wanneer andere mensen hun negativiteit op mij projecteerden.

Toen ik dit eenmaal in de gaten kreeg en mij realiseerde dat dit ook niet werkte, begon ik het juist van een andere kant te zien. Ik was klaar met me zielig te voelen en ik ging actie ondernemen. Ik begon na te denken. Het tegenovergestelde van deze negatieve emoties zijn begrip en mededogen. Ik begon negativiteit te zien als een op zichzelf staande energie die er gewoon is. Ik probeerde er geen goed of fout, of prettig of niet prettig aan te koppelen.

Negativiteit mag er zijn.
Negativiteit is een energie die bij sommigen heel sterk aanwezig is en die mag er ook zijn. Ik ben er namelijk niet voor om te bepalen of deze vorm van energie er wel of niet mag bestaan. Ik probeerde dus meer objectief naar negativiteit te kijken. Te kijken naar wat voor eigenschappen het heeft, hoe het eruit kan zien, zonder mijn eigen oordeel of subjectiviteit op los te laten.

Ik begon het werkelijk te zien en het eigenlijk steeds meer te omarmen. Ik begon er juist bewondering voor te krijgen en het begon mij steeds meer te interesseren. Het was alsof ik voor het eerst naar een anatomisch model keek. Ik begon er zelfs zowaar lol in te krijgen, omdat ik ernaar kon kijken als een soort ‘studieproject’.

Is positiviteit besmettelijk?
Door er anders naar te kijken, begon ik de negativiteit van mijn baas ook anders te zien. Ik begon hem te zien als een persoon die in potentie juist eigenlijk heel erg positief is, maar door omstandigheden (wat deze dan ook mochten zijn) volledig uit balans was geraakt en zo deze negatieve energie als standaard patroon had aangenomen. Hoe langer en meer ik naar mijn negatieve baas keek, hoe meer ik zijn ‘beschadigingen’ en disbalans begon te zien en hoe meer ik begrip en mededogen voor hem kreeg.

Ik begon zijn negatieve houding nu meer te zien als een richting in plaats van een persoonlijke eigenschap. En toen ik het zo begon te zien, begon ik mij ook af te vragen of ik misschien zelf invloed kon hebben op deze richting. Kon ik zijn richting misschien veranderen? Wederom begon ik weer te experimenteren. Ik bedacht: “Als negativiteit besmettelijk is, zou positiviteit dat dan ook niet zijn?” In feite zijn het precies dezelfde concepten, alleen allebei aan de andere kant van de medaille.

Het experiment.
Zou ik mijn baas zo kunnen conditioneren, dat hij met mijn positiviteit gaat resoneren? Zou ik het überhaupt wel durven? Ik bedoel, hij is wel mijn baas! Op een dag heb ik gewoon de stoute schoenen aan getrokken en heb mijn ‘experiment’ opgezet. Ik ging me heel erg bewust richten op mijn eigen positiviteit en zijn negativiteit begon ik meer en meer te negeren.

Af en toe wees ik hem er wel eens op, maar zelfs dan probeerde ik dit op een positieve manier te doen, met humor. Dan zei ik bijvoorbeeld: “Als je vandaag niet één keer een glimlach hebt laten zien aan mij, dan blijf ik extra lang pauze houden!” Of: “Als ik je nog vijf minuten langer achter het nieuws zie zitten (zijn bron van negativiteit), dan trek ik toch echt de stekker uit je computer!”

Niet veel te verliezen.
Ik legde hem nooit uit waarom ik dat zei, ik zei het gewoon één keer en hield mij ook aan mijn eigen gemaakte en misschien wat dubieuze afspraken. Na een aantal weken merkte ik dat hij zich toch begon af te vragen waarom ik van die ‘gekke regeltjes’ had. En vooral ook waarom ik die aan hem oplegde! Langzaamaan begon ik hem heel af en toe dingetjes uit te leggen.

Ik begon hem te wijzen op wat negatief was. Ik wees hem op dingen waar ik mij zeer bewust van was. Misschien was het wel brutaal van mij om hem te vertellen hoe hij overkwam, want ik behandelde hem soms echt als een klein kind. Maar als ik daardoor ontslagen zou worden, vond ik dat eerlijk gezegd niet zo erg, want ik wilde eigenlijk toch al niet met deze negatieve man werken. Dus ik had ook niet zoveel te verliezen, juist alleen maar veel te winnen!

Patroon doorbroken?
Ik begon te merken dat het blijkbaar toch wat met hem deed, die opmerkingen of handelingen van mij. Ik begon te merken dat hij heel langzaam zelf ook bewuster werd van zijn eigen negatieve voorkomen. Het was zelfs zo dat ik merkte dat hij zichzelf af en toe begon te corrigeren op de dagen dat hij met mij werkte. Ik merkte dat hij meer lachte en dat hij het nieuws spontaan af zette als ik aan kwam lopen.

Ik merkte het ook in zijn praten. Hij werd minder bot tegen mensen en begon ook meer te praten over leuke dingen. Toen ik dit zag, dacht ik meteen: “Wauw! Is dit echt? Heeft mijn positieve houding werkelijk voor een verschuiving in energie bij hem gezorgd?” En vooral: “Heb ik dat gedaan?” Iemand die twee keer zo weinig levenservaring dan hij heeft en die ook niet jarenlang in zo’n negatief patroon heeft geleefd? Heb ik ervoor kunnen zorgen dat ik zijn patroon doorbroken heb?

Experiment gelukt!
Als ik al zo’n invloed op één persoon heb, kan ik mij dan voorstellen hoe het zou zijn voor de rest van mijn leven? Voor al die negatieve mensen in de wereld? Mijn experiment was gelukt, en mijn mogelijkheden eindeloos! Ik vond het werkelijk ongelofelijk! Ik besefte ineens hoeveel macht ik had. Als ik dit met één persoon kan bereiken, dan kan ik niet wachten om mijn experiment de wijde wereld in te gooien!

Na een halfjaar heb ik mijn contract niet meer verlengd, omdat ik de werkzaamheden niet zo leuk vond. Maar ik zal deze ervaringen nooit vergeten. Ik zal nooit vergeten hoe ik mij voelde toen ik hem pas leerde kennen en hoe ik mij later voelde. Ik heb hem leren kennen als een zeer negatief persoon, die vreselijk bot tegen mensen was. Intimiderend ook en oh zo pessimistisch! Na mijn ‘experiment’ zag ik hem juist als een zeer vriendelijke, zachte en lieve man.

Van monster naar muis.
Een man die zó onzeker was dat hij het gevoel had dat hij zich continu moest bewijzen. Een man die eigenlijk niet kwetsbaar durfde te zijn en bang was zelf gekwetst te worden. Een man die een hele dikke muur van negativiteit had opgezet in een poging zichzelf te beschermen. Ken je dat gevoel dat je langs een hoekje van een muur staat en je ziet een vreselijke grote monsterlijke schaduw jouw kant op komen? Dat je uit angst maar achter in dat hoekje blijft staan?

Nou, zo zag ik mijn baas toen eigenlijk. Ik werd gewoon bang van hem. Uiteindelijk heb ik al mijn moed bij elkaar verzameld en mijn hoofd om het hoekje gestoken, klaar om ‘het monster’ tegemoet te treden. Maar in plaats van een eng groot monster zag ik een piepklein muisje! Een innerlijk beschadigd kind, die zich als een groot monster voor deed. Het was maar een toneelspel!

Wat is negativiteit?
Ik ben heel erg blij dat ik de beslissing had genomen om het hoekje te kijken, anders had ik misschien nooit dat schattige lieve kleine muisje gezien. Dan had ik misschien wel altijd ten onrechte gedacht dat er een monster om de hoek zat! Moraal van dit verhaal is dat negativiteit geen monster is, maar een poging van mensen om te gaan met de vreselijke dingen van de wereld.

Negativiteit is de gespiegelde versie van de schaduwkanten van het leven, Wanneer iemand negatief is, laat iemand dus eigenlijk zien waar hij/zij boos op of verdrietig over is. Het zijn eigenlijk cirkeltjes. Negativiteit is maar één richting. De kunst is om je eigen cirkeltje altijd de goede, positieve kant uit te laten draaien.

Positiviteit is besmettelijk.
Je hebt zelf invloed op de richting van je cirkel. Of dat altijd makkelijk is? Zeker niet! Maar ja, als het leven alleen maar makkelijk zou zijn, waar zou dan de uitdaging zijn? Dat is wat ik uit deze ervaring heb geleerd. Dus ik ben eigenlijk heel erg dankbaar voor mijn negatieve baas, zonder hem had ik deze les misschien wel nooit geleerd. Sinds mijn werk daar ben ik mijn ‘experiment’ overal gaan toepassen, met elke keer bijna dezelfde resultaten! Het is echt waar: negativiteit is besmettelijk, maar positiviteit ook!

Tot zover de ingezonden reactie van Esther. Als coach bewonder ik haar positieve insteek en enthousiasme, ook al heb ik niet de behoefte anderen te willen veranderen. Iedereen bepaalt zelf hoe ze in het leven willen staan en wij zijn daar niet voor verantwoordelijk . Meestal ontstaan er conflicten als we anderen proberen te veranderen, maar in Esthers voorbeeld pakte dat gelukkig goed uit. Een mooi verhaal met mooie inzichten!

http://www.newstart.nl/blog/positief-zijn-is-besmettelijk/
 

Geen opmerkingen :

Een reactie posten