een jaar in Swaziland
Esther Bakker vertrekt met haar man naar Swaziland waar hij aan de slag kan bij een hulporganisatie. Na vijf jaar van kinderen krijgen, hard werken en in de rij staan bij Albert Heijn, ziet het vooruitzicht om een tijdje in Afrika te wonen er aanlokkelijk uit. Esther Bakker is beroepsreizigster, maar verder dan een huisje in Drenthe komt ze niet met haar jonge gezin. Dan liever een huisje tussen de olifanten, koppig doorwerken terwijl haar tuin in vlammen opgaat en in de rij staan bij de lokale Spar, maar dan in het donker omdat de elektriciteit weer eens is uitgevallen.
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
De auteur woont met haar drie kleine kinderen en echtgenoot in Swaziland. Deze laatste werkt voor een hulporganisatie en speelt in dit boek een kleine rol. De auteur (ik-figuur) beschrijft in veertig prettig lezende hoofdstukken haar ervaringen als Nederlandse huisvrouw en moeder in een Afrikaanse wereld. Zij brengt de kinderen naar school en haalt ze weer op, doet boodschappen, voelt zich alleen, heeft soms contact met andere blanke vrouwen ('met die grote suv's). Boeiend zijn haar ervaringen met Julia, haar hulp, die weduwe is (haar echtgenoot is overleden aan aids) en moeder. Julia haalt de broodkorsten van de kinderen uit het afval en vindt dat haar mevrouw slordig is. Dit boek is niet spectaculair, maar geeft een scherp beeld van het leven van een blanke vrouw in dergelijke omstandigheden.
(NBD|Biblion recensie, Harrie M. Leyten)
http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/de-bomen-vliegen-je-om-de-oren/1001004005699161/index.html#product_description
Geen opmerkingen :
Een reactie posten