dinsdag 18 december 2012 Na de overstap naar een andere zorgverzekeraar was ik dit jaar niet klaar met verzekering hoppen. Ik ging op zoek naar een andere verzekeraar voor onze woonhuisverzekeringen. Die zijn ondergebracht bij de tussenpersoon wiens werk wij beneden peil vinden. Omdat de verzekeraar waar wij zaten alleen maar via tussenpersonen werkt, ben ik op zoek gegaan naar een ander.
Met iets financieel voordeel (€ 6 per maand) is nu alles ergens anders ondergebracht. Dus stuurden wij een brief naar de oude verzekeraar met opzeggingen en een andere brief naar de tussenpersoon waarin wij hem informeerden over de opzegging. Met de opzegging is ook de relatie ten einde, meenden wij.
Twee weken later kregen wij een brief terug die zeer kenmerkend is voor deze tussenpersoon. Wat stond er in? Niet: 'wat vervelend dat wij u als klant kwijtraken' maar wel: 'uw pensioen is ook bij ons ondergebracht en we sommeren u dat onmiddellijk elders onder te brengen'.
Heel typerend. Het was me even ontschoten dat het pensioen van Schatje bij deze man was ondergebracht omdat we daar nooit iets van hebben gemerkt. Alle polissen en correspondentie kregen we van de pensioenverzekeraar zelf en ik heb nergens correspondentie gevonden die het pensioen linkt aan de tussenpersoon. Ik heb hem dus ook niet op enige activiteit kunnen betrappen die werk wordt genoemd. Nou is dit natuurlijk een grove onderschatting van het werk van een tussenpersoon in het algemeen en ik wil niemand beledigen maar het dekt aardig de lading van 'onze tussenpersoon'.
Voor wie het gemist heeft: toen wij afgelopen zomer af wilden van onze woekerpolis en beleggingshypotheek heeft deze man er alles aan gedaan om dit te voorkomen, ons foute adviezen gegeven en grote fouten gemaakt in het traject dat we desondanks in werking hebben gezet. Het eindigde met een succesvolle omgezette hypotheek maar niet dank zij hem. We hebben zelf dagelijks contact gehad met de hypotheekverstrekker en echt relaxt is dat niet als je op vakantie bent.
Omdat wij weigerden de factuur van de tussenpersoon te betalen is er toen nog een tijd gedoe geweest wat uiteindelijk resulteerde in een erkenning van de man dat 'wellicht het één en ander beter had kunnen verlopen'. Dichter kwam hij niet in de buurt van een excuses. En dat zette kwaad bloed. Ik kan mensen fouten vergeven maar dan moeten ze wel erkennen dat ze zijn gemaakt. Veel beter was het geweest als hij eerlijk had gezegd dat hij fouten heeft gemaakt en dat erg vervelend vindt voor ons. In plaats daarvan schrijft hij in dezelfde brief waarin hij ons het merendeel van de factuur kwijtscheldt, de opmerking: 'We zien er naar uit in de toekomst opnieuw zaken met u te doen.' Nou, wij niet! Over een bord voor je kop gesproken. Wat een onverschilligheid. En dat met ons geld!
Afijn daar wilden wij vanaf. En dat was bijna gelukt als dat pensioen niet ineens omhoog was komen drijven. Namens Schatje heb ik de pensioenverzekeraar gemaild met de vraag of het pensioen niet gewoon zonder tussenpersoon kan blijven, aangezien we in de afgelopen jaren ook altijd rechtstreeks correspondentie ontvingen. Weer even afwachten dus...
Voor volgend jaar is het plan om onze pensioenen door te lichten. Wij willen ons er dan goed in gaan verdiepen en hebben weinig trek om dan nu ineens het pensioen hals over kop bij een andere tussenpersoon onder te brengen. Net als met de hypotheek willen we dit zelf gaan aanpakken. Want zelf ben je de beste belangenbehartiger van je eigen geld. Dat is wat wij geleerd hebben. Niet eens omdat 'anderen' niet competent zijn, maar omdat het goed is om zelf je financiën te regelen. Niet meer blind varen op de zogenaamde expertise van een ander met het idee dat die er voor heeft gestudeerd en het dus wel beter zal weten. Want vaak is dat helemaal niet zo. Of wel, maar worden jouw belangen helemaal niet behartigd.
Tot zover ons 'tussenpersoondrama'. Weten jullie misschien of er een tussenpersoon moet zitten tussen de pensioenverzekeraar en jou? Iemand tips?
Met iets financieel voordeel (€ 6 per maand) is nu alles ergens anders ondergebracht. Dus stuurden wij een brief naar de oude verzekeraar met opzeggingen en een andere brief naar de tussenpersoon waarin wij hem informeerden over de opzegging. Met de opzegging is ook de relatie ten einde, meenden wij.
Twee weken later kregen wij een brief terug die zeer kenmerkend is voor deze tussenpersoon. Wat stond er in? Niet: 'wat vervelend dat wij u als klant kwijtraken' maar wel: 'uw pensioen is ook bij ons ondergebracht en we sommeren u dat onmiddellijk elders onder te brengen'.
Heel typerend. Het was me even ontschoten dat het pensioen van Schatje bij deze man was ondergebracht omdat we daar nooit iets van hebben gemerkt. Alle polissen en correspondentie kregen we van de pensioenverzekeraar zelf en ik heb nergens correspondentie gevonden die het pensioen linkt aan de tussenpersoon. Ik heb hem dus ook niet op enige activiteit kunnen betrappen die werk wordt genoemd. Nou is dit natuurlijk een grove onderschatting van het werk van een tussenpersoon in het algemeen en ik wil niemand beledigen maar het dekt aardig de lading van 'onze tussenpersoon'.
Voor wie het gemist heeft: toen wij afgelopen zomer af wilden van onze woekerpolis en beleggingshypotheek heeft deze man er alles aan gedaan om dit te voorkomen, ons foute adviezen gegeven en grote fouten gemaakt in het traject dat we desondanks in werking hebben gezet. Het eindigde met een succesvolle omgezette hypotheek maar niet dank zij hem. We hebben zelf dagelijks contact gehad met de hypotheekverstrekker en echt relaxt is dat niet als je op vakantie bent.
Omdat wij weigerden de factuur van de tussenpersoon te betalen is er toen nog een tijd gedoe geweest wat uiteindelijk resulteerde in een erkenning van de man dat 'wellicht het één en ander beter had kunnen verlopen'. Dichter kwam hij niet in de buurt van een excuses. En dat zette kwaad bloed. Ik kan mensen fouten vergeven maar dan moeten ze wel erkennen dat ze zijn gemaakt. Veel beter was het geweest als hij eerlijk had gezegd dat hij fouten heeft gemaakt en dat erg vervelend vindt voor ons. In plaats daarvan schrijft hij in dezelfde brief waarin hij ons het merendeel van de factuur kwijtscheldt, de opmerking: 'We zien er naar uit in de toekomst opnieuw zaken met u te doen.' Nou, wij niet! Over een bord voor je kop gesproken. Wat een onverschilligheid. En dat met ons geld!
Afijn daar wilden wij vanaf. En dat was bijna gelukt als dat pensioen niet ineens omhoog was komen drijven. Namens Schatje heb ik de pensioenverzekeraar gemaild met de vraag of het pensioen niet gewoon zonder tussenpersoon kan blijven, aangezien we in de afgelopen jaren ook altijd rechtstreeks correspondentie ontvingen. Weer even afwachten dus...
Voor volgend jaar is het plan om onze pensioenen door te lichten. Wij willen ons er dan goed in gaan verdiepen en hebben weinig trek om dan nu ineens het pensioen hals over kop bij een andere tussenpersoon onder te brengen. Net als met de hypotheek willen we dit zelf gaan aanpakken. Want zelf ben je de beste belangenbehartiger van je eigen geld. Dat is wat wij geleerd hebben. Niet eens omdat 'anderen' niet competent zijn, maar omdat het goed is om zelf je financiën te regelen. Niet meer blind varen op de zogenaamde expertise van een ander met het idee dat die er voor heeft gestudeerd en het dus wel beter zal weten. Want vaak is dat helemaal niet zo. Of wel, maar worden jouw belangen helemaal niet behartigd.
Tot zover ons 'tussenpersoondrama'. Weten jullie misschien of er een tussenpersoon moet zitten tussen de pensioenverzekeraar en jou? Iemand tips?
Geen opmerkingen :
Een reactie posten