Yinka is een sympathieke Aboriginal leider. Zijn vrouw sterft en dus moet hij volgens de Wet van de Ouden pijnlijk gestraft worden. Maar hij vlucht naar Wiluna. Zullen ze hem daar verstoten als een lafaard? Onderweg denkt hij na over zichzelf en het verleden. Over zijn eigen stam maakt hij zich ernstige zorgen. En dan is daar nog 'een witte mens' uit een ver land dat hen respecteert. Die een dot-painting centrum opricht zodat Yinka’s stamleden terug kunnen gaan naar hun eigen Droomtijd zonder alcohol. Katapuli is zijn naam. Lukt het hun om samen naar een beter leven te gaan?
auteur : Ben Engelbertink
aantal pagina's : 212
geïllustreerd : ja
uitvoering/formaat : paperback 16 x 24 cm
ISBN : 978-94-6089-392-6
verschijningsdatum : 5 februari 2010
vaste prijs : € 16,95
Een stukje uit het boek:
Ik had een paar dagen geleden in alle haast mijn schoonfamilie verlaten. Ja, ik zal nu maar toegeven dat ik was gevlucht, maar daar had ik dan ook alle reden voor. Het zit zo. Mijn vrouw had al enige tijd de grootste moeite gehad om met de andere vrouwen voedsel te zoeken. Ze werd langzaam en traag, zag geen aanwijzingen meer waar de witte wormen uit de grond gehaald konden worden. De andere vrouwen klaagden er over dat ze altijd op haar moesten wachten. Haar rugmandje, gevlochten van haar eigen haar, bleef leeg en ze moest leven van wat anderen hadden verzameld in deze grote woestijn.
Ik zorgde ervoor dat ze af en toe een groter stuk vlees kreeg.
De grote hagedissen (goanna’s) waren in die tijd nog vet en zwaar; er waren immers genoeg vogeleieren voor hen, vooral de grote eieren van de emoes lagen in grote aantallen overal in het zand, gemakkelijk te vinden voor de hagedissen. Maar het extra eten baatte haar niets. Mijn vrouw werd zwakker; haar botten werden zichtbaar. Wat mij het meest teleurstelde en waar ik zelfs kwaad om kon worden, was het feit dat ze nog steeds geen kinderen had gekregen.
Een paar manen geleden is ze heengegaan. Nadat ze op een goede plaats in de woestijn was neergelegd, keerden de ouden (10) zich tot mij en sloegen me tot het bloed stroomde. Een afspraak werd gemaakt over de tijd wanneer ik me ten volle moest verantwoorden voor de dood van mijn vrouw. Dan zou de wraakstraf toegepast worden op mij. Ik zou in het midden van de kring van ouden worden gezet. Een voor een zouden ze een speer naar me werpen, totdat een speer door mijn dijbeen gegooid werd.
http://www.boekscout.nl/html/boek.asp?id=1252
Geen opmerkingen :
Een reactie posten